نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
اگر این خبرنگارانی که حق التحریر کار می کنند و از بیمه و سایر امکانات رفاهی حق مسکن و… محروم هستند، در حادثه ای مشابه اتوبوس خبرنگاران، برایشان اتفاقی افتد چه کسی پاسخگو است و چه بلایی بر سر خودشان و خانواده هایشان می افتد
یادداشت : علی شاهسون . خبرنگار و فعال عرصه رسانه خبر تصادف خونین و مرگبار اتوبوس خبرنگاران محیط زیست را که شنیدم، لرزه به وجودم افتاد. انگار یکی بهم گفت، دست از کار بردار، این یک هشدار جدی برای تو و خانواده ات است. بس است دیگر ۱۷ سال از جوانی ات را گذاشتی و پا به پای مسئولان از رییس جمهور تا استاندار، امام جمعه، نماینده مجلس، وزیر و مسئول رفتی.. حالا کجای کار هستی؟ اگر این اتفاق برای تو افتاده بود آیا واقعاً حمایت می شدی؟ آیا تا الان این مسئولان به خود اندیشه کرده اند که زندگی روزمره یک خبرنگار به چه صورت می گذرد؟ در این مدت در هر رسانه ای هم که پا گذاشتی گفتند باید حق التحریر حقوق بگیری، هر چه خبر نوشتی به اندازه ارزش آن خبر مزد می گیری.. از بیمه هم که فعلا خبری نیست… ، کارت خبرنگاری هم فعلا نه… ایاب و ذهاب هم با خودت .. از حق ماموریت هم خبری نیست…و به ازای هر خبر ۷۰۰ تومان دریافت کردی تا به امروز که ۱۰ تا ۱۵ هزار تومان دریافت می کنی.. تا اینکه سالها را تا به امروز گذراندی.. البته نباید از حق گذشت.. یک رسانه در طول خدمت مطبوعاتی تو طبق حقوق کار حساب می کرد و حتی پول خرده را هم پرداخت می کرد. بله این است وضع جمع زیادی از همکاران عزیز و زحمتکش جامعه بزرگ رسانه ای.. امروز یک کارگر ساده هم بخواهد جایی بکارگیری شود، کارفرما از ترس جریمه های تامین اجتماعی و قانون اداره کار، ابتدا او را بیمه کرده و طبق قانون اداره کار، حقوق و مزایا پرداخت می کند. اما برای بسیاری از خبرنگاران و عکاسان حقوق اداره کار به یک آرزو تبدیل شده است… برگردیم به ادامه بحث اول و تصادف اخیر اتوبوس خبرنگاران …آیا می دانید برخی از این خبرنگاران حق التحریر حقوق می گرفتند، بیمه، فیش حقوق و… نداشتند. به راستی چرا؟؟ خبرنگار چه گناهی کرده است که باید این طور ظلم در حقش شود؟ مگر خبرنگاران نیستند که باعث می شوند رسانه آنان جدیدترین و اختصاصی ترین مطالب را داشته و پیشتاز باشند؟ چرا برخی مدیران رسانه، خبرنگارانشان به خصوص در استانها دارای جایگاه حقوقی و معیشتی مناسب نیستند؟ چرا باید همه چیز برای پایتخت نشینان باشد. اگر توان پرداخت حقوق ندارند خبرنگار جذب کردنشان برای چیست؟ سوال این است چرا دستگاه های متولی از جمله تامین اجتماعی و اداره کار با رسانه هایی که خبرنگاران را بیمه نکرده و به آنان طبق قوانین اداره کار حقوق پرداخت نمی کنند، برخورد قانونی لازم را انجام نمی دهند؟ تامین اجتماعی و اداره کار از چه چیزی هراس دارند که سخت گیری لازم را انجام نمی دهد؟ چرا در مجلس لایحه جامع حمایت از رسانه ها سالها است بلاتکلیف مانده؟ چرا نمایندگان مجلس یک بار برای همیشه وضعیت اسف بار قراردادهای خبرنگاران و نحوه بکارگیری این عزیزان را در رسانه ها را سامان نمی دهند؟ اگر این خبرنگارانی که حق التحریر کار می کنند و از بیمه و سایر امکانات رفاهی حق مسکن و… محروم هستند، در حادثه ای مشابه اتوبوس خبرنگاران، برایشان اتفاقی افتد چه کسی پاسخگو است و چه بلایی بر سر خودشان و خانواده هایشان می افتد؟ آیا این اجحاف نیست.. امروز اگر یک کارگر ساده و عزیزی را هم بخواهند در جایی بکارگیری کنند ، حداقل کاری که می شود او را گزینش کرده، قرارداد با او امضا کرده و تعهداتی می گیرند اما جایگاه این مهم در رسانه های بزرگ و مدعی کشور و مراکز استان ها در بخش خصوصی و حتی برخی رسانه های دولتی کجاست؟؟ آقایان مدیر رسانه ها در خبرگزاری ها و مطبوعات، خواهشمندیم بساط پرونده های جذب خبرنگار با عنوان های مختلف از جمله حق التحریر، پروژه ای، رابط خبری، و…. را جمع کرده و مهر باطل شد، بر آن بزنید. به فکر عاقبت خود و خانواده های زحمت کش خبرنگاران و عکاسان باشید… با امید به اینکه این درد و دل سبب ناراحتی مدیران عزیز رسانه ای و خبرنگاران و عکاسان نشود. آنچه در مورد حقوق و مزایای اهالی رسانه مطرح شد ممکن است در برخی رسانه ها توسط مدیران دلسوز آن مورد توجه قرار گرفته باشد و به آن اهتمام جدی داشته باشند.
Δ